تاكنون بيشترين شكل دارويي مورد استفاده در بيماري هاي چشمي به صورت قطره هاي چشمي بوده است اما بسياري از داروهاي چشمي در پايه قطره هاي چشمي نامحلول بوده و يا در غلظت درماني براي بافت چشم تحريك كننده هستند، از طرفي قطره هاي چشمي دوام كمي بر روي بافت چشم دارند واين مسئله به دليل مدت كم تماس دارو با چشم است و قسمت اعظم دارو به همراه اشك از محل خارج مي شود(كمتر از 7 درصد داروتوسط چشم جذب ميشود و بقيه اتلاف ميشود). لذا بايد به طور مداوم از قطره هاي چشمي استفاده شودكه اين امر براي بيمار دشوار بوده و در اغلب موارد دستور مصرف دارو توسط بيمار رعايت نمي شود، ازاين رو جايگزين كردن سيستم دارو رساني جديد كه طولاني مدت در تماس با چشم بوده و دارو را تدريجي آزاد كند ضروري به نظر مي رسد. لنزهاي تماسي چشمي در اين خصوص ميتوانند مفيد واقع شوند و لذا مطالعه و ساخت لنزهاي مذكور مي تواند در معرفي يك سيستم نوين دارورساني براي چشم مفيد باشد. بدين منظور با بهره گيري از روش قالب گيري تزريقي ميتوان داروي چشمي مورد نظر را حين توليد لنز داخل آن قرار داد تا نهايتا با قرار گرفتن بر روي چشم به تدريج آزاد گردد. استفاده از روش قالب گيري تزريقي و طراحي اينسرت هاي فلزي قابل تعويض در قالب مربوطه، امكان بارگيري دارو حين توليد لنز و نيز توليد لنز هاي متنوع با ابعاد مختلف را با تعويض اينسرت هاي مذكور ميسر مينمايد. در طرح حاضر سطح تماس دو نيمه قالب پليمري تزريقي، در حداقل ممكن تعبيه گشته است(تقريبا تماس خطي است) تا جدايش لنز از قالب پس از پخت راحت تر گشته و باعث پارگي آن نشود و نيز براي تغذيه مواد مونومري و جبران انقباض حين پليمريزاسيون يك فضاي تغذيه در قالب در نظر گرفته شده است، همچنين ضخامت جداره هاي دو نيمه قالب حداقل ممكن در نظر گرفته شده است تا بتواند حين پخت و پليمريزاسيون با اشعه uv به راحتي اشعه را از خود عبور دهد.

مشكل فني اساس راه حل ارائه شده و كاربرد هاي اصلي اختراع: پوست شامل سه بافت اصلي است، حائل اصلي بدن و لايه‌ي خارجي پوست اپي‌درم مي‌باشد و در زير اپي‌درم، لايه‌ي عروقي درم قراردارد كه مسئول نگهداري و تغذيه‌ي سلول‌هاي اپي‌درم است. هيپودرم ، سومين و آخرين لايه پوست، پوست را به بافتهاي ماهيچه اي متصل مي‌نمايد. از دست رفتن پوست بدن ميتواند به دلايل مختلفي نظير سوختگي ها، تروما، بيماري(نظير ديابت) و يا جراحي صورت بگيرد، تا كنون رايجترين جايگزين هاي طبيعي پوست از بدن خود شخص يا شخص ديگر تحت عنوان اتو گرافت يا آلو گرافت بوده اند و يا از حيوانات تحت عنوان زنوگرافت استخراج شده اند، كه مشكلات مختلفي را به دنبال داشته اند از جمله: محدوديت در ميزان پوست اهدا شونده به ويژه در سوختگيهاي شديد، پس زدن پوست اهدايي از شخص ديگر توسط سيستم ايمني بدن بيمار، درد، ايجاد اسكار هاي پس از ترميم، عفونت ها و احتمال انتقال بيماري از شخص اهدا كننده به بيمار، لذا در دهه هاي اخير در دنيا جايگزين هاي پوستي حاصل از مهندسي بافت مورد توجه قرار گرفتند، اين جايگزين ها ممكن است براي ترميم لايه فوقاني پوست(اپي درم) و يا هر دولايه فوقاني و زيرين(درم) مورد استفاده قرار بگيرند. در اين اختراع هدف ساخت جايگزين پوستي براي باز سازي لايه اپي درم بوده است. برخي بيو پليمر ها يا پليمر هاي طبيعي نظير كيتوسان، كلاژن، آلجينات و ژلاتين در اين خصوص براي ساخت جايگزين هاي پوستي مورد توجه قرار گرفته اند كه البته هيچيك به تنهايي كارايي لازم را ندارند، به عنوان مثال عدم امكان كنترل مناسب فرآيند تخريب آنزيمي و خواص مكانيكي ضعيف از جمله محدوديت هاي قابل اشاره هنگام استفاده از بيو پليمرها ميباشد و پليمر هاي مصنوعي مورد استفاده در اين خصوص نظير خانواده پلي آلفا هيدروكسي استرها كه قابل جذب ميباشند نيز در صورت استفاده به تنهايي به دليل آبگريزي سطحشان و نداشتن محل هاي تشخيص و تحريك سلولي بر روي سطح خود عموما نتيجه چسبندگي و تكثير سلولي خوبي ندارند، از طرفي عمده روش هاي توليد كه تاكنون مورد استفاده قرار گرفته اند روش هاي دستي با قابليت كنترل و تكرارپذيري ضعيف فرايند و وابستگي زياد به مهارت تكنسين مربوطه ميباشند كه مطلوب نيست. لذا در اختراع حاضر از تركيب ويژگيهاي هر دو گروه پليمر هاي طبيعي و مصنوعي در ساخت يك داربست پوستي كامپوزيتي بهره گرفته شده است. در اين اختراع از روش الكترو ريسي (electrospining) جهت توليد نمونه هاي داربست هاي پوستي استفاده شده است . اين روش از بر همكنش بين نيرو هاي الكترواستاتيكي با كشش سطحي و وزن محلول پليمري جهت توليد نانو الياف پليمري استفاده ميكند. پليمر مورد استفاده در اين اختراع كوپليمر (75/25)PLGA بوده كه جزو خانواده پلي آلفا هيدروكسي استرها بوده و قابل جذب در بدن ميباشد و اين گروه از پليمرهاي قابل جذب ، داراي تاييديه از سازمان جهاني غذا و داروي آمريكا(FDA) مبني بر زيست سازگاري، عدم سميت و ايمن بودن جهت استفاده در بدن ميباشند، و از جمله جهت ساخت نخ هاي بخيه قابل جذب در بدن سالهاست مورد استفاده قرار گرفته اند. همچنين، در اين اختراع با توجه به اين حقيقت كه كلاژن بيو پليمري است كه بيشترين حضور را در بافت هاي پوستي داشته و عامل اصلي استحكام بخشي پوست نيز ميباشد از اين ماده به عنوان پوشش جهت ارتقاء زيست سازگاري و عملكرد سلولي بهتر نمونه ها بر روي زير لايه پليمري توليد شده به روش الكتروريسي استفاده شده است. برجستگيهاي تكنيكي اختراع: •\tمناسب جهت توليد نيمه صنعتي و انبوه به دليل امكان اتوماسيون فرآيند در اين روش •\tتوليد ساختار ليفي از نانو الياف با نسبت سطح به حجم بالا و نزديك به ساختار ماتريس خارج سلولي بافت ها (ECM) •\tتنوع نانوالياف توليدي با محدوده قطر 2000-40 نانومتر با انتخاب مناسب پليمر و حلال مورد استفاده •\tامكان فراهم كردن محدوده‌ي وسيعي از خواص مكانيكي و فيزيكي نظير استحكام، وزن، الاستيسيته وتخلخل در نمونه ها •\tامكان تركيب محدوده نسبتا وسيعي از مواد شامل انواعي از پليمرهاي طبيعي ، مصنوعي ، فاكتور هاي رشد و ... جهت ساخت داربست پوستي با خواص دلخواه در اين روش •\tتوانايي محصور كردن بسياري از انواع نانوذرات و نانو پركننده‌ها درون ماتريس نانوالياف •\tامكان توليد نمونه هاي با ضخامت هاي مختلف از چند ميكرون تا چند صد ميكرون

خلاصه اختراع : تاندون هاي صليبي قدامي و خلفي زانو در تصادفات و سوانح، به ويژه در خصوص ورزشكاران بعضا دچار پارگي ميشوند، يكي از روش هاي تثبيت تاندون جديد در محل در عمل جراحي باز سازي تاندون هاي زانو، استفاده از پيچ هاي اصطلاحا تداخلي ميباشد. پيچهاي فلزي رايج مورد استفاده در اين خصوص داراي مشكلاتي بدين قرار ميباشند: افزايش قطر كانال استخواني محل استقرار پيچ پس از عمل، پتانسيل سرطان زايي، تداخل در تصوير برداري هاي MRI و CT در دوران بازبيني پس از عمل، بعضا نياز به عمل جراحي ثانويه جهت برداشتن پيچ و احتمال پارگي بافت پيوندي حين جايگذاري پيچ در محل مربوطه حين عمل. در دهه اخير در دنيا انواع پيچهاي پليمري كه عموما از خانواده پلي استرها بوده و قابل جذب در بدن ميباشند، به منظور رفع مشكلات فوق الذكر مورد توجه قرار گرفته اند، اما اين پيچها نيز مشكلات كاربردي دارند از جمله: ايجاد التهابات بافتي پس از استفاده در بدن و خواص مكانيكي و استحكام ناكافي با توجه به عدم توليد داخل كشور انواع غير فلزي اين پيچ ها ، در طرح حاضر با طراحي و ساخت دستگاه تزريق تحقيقاتي دومرحله اي خاص با ظرفيت كم جهت توليد اين پيچ ها و استفاده از يك تركيب كامپوزيتي پليمري سراميكي با خواص تلفيقي از پليمر و ماده سراميكي و نيز هندسه بهينه جهت پيچ ، نمونه اين پيچ ها ساخته شد كه منجر به رفع مشكلات ياد شده در انواع فلزي ميگردد.

در ترميم آسيب هاي مختلف پوستي، اساسا درد رايج‌ترين مسئله ‌هنگام تعويض پانسمان است كه مربوط به خشك شدن پانسمان‌ها يا چسبيدن آنها به ترشحات واقع در بستر زخم مي‌باشد؛ لذا توانايي برداشتن يك پانسمان بدون ايجاد تروما در زخم و پوست اطراف آن و بدون ايجاد درد در بيمار، يك ويژگي بسيار مهم و كاربردي در عملكرد يك محصول است. محصولات با اين كاربرد در بازار عمدتا از نوع گازهاي استريل كتاني با پوشش وازليني ميباشند كه معمولا به صورت كامل بدون درد و نچسب نبوده و استفاده از آنها منجر به رهايش الياف يا ذرات در بستر زخم و ايجاد باقيمانده در محل هنگام تعويض پانسمان ميگردد و انتقال مناسب اگزودا به لايه هاي بعدي پانسمان نيز صورت نميگيرد. محصول ساخته شده در اين اختراع به روش بافت حلقوي پارچه نايلوني و ايجاد يك لايه سيليكوني بر روي آن به روش پاششي آماده گشته است كه در واقع نوآوري مورد نظر شامل تركيبي در هر دو قسمت نوع ماده و نيز روش اجرا ميباشد. اين زخم پوش به عنوان پانسمان اوليه زخمهاي مختلف از جمله زخم ناشي از سوختگي هاي درجه 1 و 2 و يا قسمت دنور(اهدا كننده) و يا ساير زخم ها نظير زخم پاي ديابتي و يا زخمهاي عروقي پا ، در تماس مستقيم با بستر زخم قرار ميگيرد و از چسبيدن ساير بخشهاي پانسمان به زخم جلوگيري مينمايد. امكان تعويض راحت و بدون ايجاد درد براي بيمار، عدم تخريب بافت پوستي زيرين هنگام تعويض، هدايت عمودي اگزودا به لايه جاذب بعدي و عدم انتقال به حاشيه هاي زخم، ترميم سريعتر زخم به دليل عدم تخريب هنگام تعويض، عدم رهايش الياف يا ذرات در بستر زخم ، ايجاد يك آب بندي مناسب جهت پوست حاشيه هاي زخم ، نداشتن ترشحات سمي يا تحريك زا و عدم نياز به تعويض متناوب (تا 7 روز) از جمله مزاياي قابل ذكر اين اختراع ميباشند.

براي حفظ سلامت بيماران دچار آسيب‌هاي شديد پوستي نظير سوختگي‌هاي درجه 2 و 3، زخم‌هاي ديابتي، زخم بستر و غيره نياز به استفاده از محصولات مهندسي بافت مي‌باشد. بسته به مواد مورد استفاده و روش توليد، اين محصولات داراي خواص متفاوتي مي‌باشند. توليد محصولي كه همزمان داراي خواص كاربردي مطلوبي همچون خواص مكانيكي مناسب، زيست‌سازگاري بالا و ضدباكتري بودن باشد يكي از چالش‌هاي موجود در توليد اين محصولات است. در اختراع حاضر از تركيب مواد پلي‌كاپرولاكتون (استحكام مناسب و انعطاف‌پذيري بالا)، كلاژن (زيست‌سازگاري، آب‌دوستي و سيگنال‌دهي سلولي بالا)، كيتوسان (ضدباكتري)، پپتيد GHK-CU (بهبود سيگنال‌دهي سلولي، زيست‌سازگاري و خاصيت ضدباكتريايي)، شيشه زيست‌فعال (قابليت رگ‌زايي، بهبود چسبندگي و تكثير سلولي)، و همچنين در فرآيند سنتز از روش الكتروريسي (جهت ايجاد ساختار متخلخل و اليافي به منظور چسبندگي و نفوذ سلولي مناسب) و سپس پوشش‌دهي (حفظ خواص مكانيكي مطلوب و بهبود خواص زيستي آن) جهت دست‌يابي به خواص مناسب يك جايگزين پوستي سنتزي استفاده شده است. بهره‌گيري از اين مواد و روش‌ سنتز سبب ايجاد خواص مطلوبي همچون زيست‌سازگاري بالا، نفوذ سلولي مناسب به داخل داربست، عدم انقباض در هنگام غوطه‌وري در آب، استحكام و انعطاف‌پذيري بالا، قابليت ايجاد رگ‌زايي، جلوگيري از عفونت و كاهش قيمت محصول مي‌گردد.

زخم‌هاي مزمن (زخم پاي ديابتي، زخم بستر، زخم‎هاي عروقي) از جمله معضلات جدي حوزه سلامت هستند و هر ساله در كشور هزينه‌هاي زيادي براي درمان اين عارضه صرف مي‎گردد. به همين دليل استفاده از زخم پوش مناسب جهت مديريت و درمان زخم بسيار حائز اهميت است. پانسمان‎هاي سنتي مانند گازهاي استريل به دليل نداشتن قابيلت‎هاي مورد نياز، از جمله عدم چسبندگي به بستر زخم و نيز حفظ رطوبت زخم، كارآمدي مناسبي ندارند. زخم پوش حاصل از اين اختراع به دليل قابليت جذب ترشحات زخم، معايب پانسمان‎هاي سنتي را برطرف نموده و به مديريت بهتر زخم و نيز تسريع در بهبود آن كمك مي‎كند؛ كه نهايتا باعث كاهش هزينه‎هاي درمان نيز مي‎گردد. محصول توليدي اين اختراع داراي يك فرمولاسيون بومي تدوين شده جهت توليد فوم‎هاي نرم و قابل انعطاف برپايه پلي يورتان بوده كه به روش ناپيوسته و از طريق قالب گيري و برشكاري توليد مي‎شوند. زخم پوش توليد شده در اين اختراع داراي يك لايه فيلم نيمه ترواي پلي يورتاني بوده كه ضمن ايجاد سدي در برابر ورود ميكروارگانيسم‎هاي خارجي، از تبخير بيش از حد آب نيز جلوگيري كرده و سبب ايجاد محيط مرطوب در اطراف زخم مي‎شود. اين محصول به عنوان زخم پوش اوليه جهت درمان زخم‎هاي با اگزوداي كم تا متوسط قابل استفاده مي‎باشد.